مشکل شما بچه ها این است که نمی دونید چطوری درس بخونید ومتاسفانه عادت کردید به اینکه معلم یک جزوه بهتون بده وشما هم عین همون رو حفظ کنید وبعد هم از روی همون امتحان بدید . بارها در کلاس روش صحیح خواندن ویادگرفتن رو توضیح دادم . همون رو به کار ببر . بدون که موفق میشی . ضمن اینکه این سوالات اصلا سوال های عجیب وغریبی نیستند . فقط با کمی جابه جا کردن کلمات یا تبدیل شدن از صیغه ای به صیغه دیگر روبه رو هستند . شما میدونی که اسم های اشاره برای مذکر ومونث / دور ونزدیک / مفرد ومثنی وجمع چی هستند . همینطور ضمایر رو . ولی تو امتحان به جای ضمیر اسم اشاره میاری وبه جای اسم اشاره ضمیر . میدونی فعل ماضی علامت خودش رو دارد واسم علامت خودش رو . ولی تو امتحان هرچی که علامت اسم است رو به آخر فعل اضافه میکنی . در ضمن مشکل دیگه ای که هست  این است که شماها هنوز نمیتونید اسم وفعل رو از هم تشخیص بدید .

به هرحال برای راهنمایی بیشتر میتونی سوالاتت رو تو کلاس بپرسی .

                           موفق باشی .

در ترجمه عبارات زیر دقت کنید :

   هذه وردةٌ صغیرةٌ . ( این گلی کوچک است . )

  هذه الوردةُ صغیرةٌ . ( این گل ، کوچک است .)

   چنانچه در دوعبارت بالا دقت کنید متوجه میشوید که وقتی اسم بعد از اسم اشاره با (ال) می آید ، جمله ما ادامه دارد ومعنای جمله کامل نشده است . درعبارت دوم معنای جمله با کوچک بودن کامل شده است . اما در عبارت اول جمله ( هذه وردة ) جمله ای کامل است . یعنی (این گل است ) حال چگونه گلی است ؟ این را با آوردن یک صفت برای شما توضیح میدهد . اما اگر این صفت در جمله به کار نرود هم باز جمله ما کامل است . در حالی که در عبارت دوم اگر (صغیرة) را نیاورد جمله ناقص میماند .

 پس به بودن یا نبودن (ال) در اول کلمه بیشتر دقت کنید .

موضوعات مرتبط: نکته های طلایی در ترجمه وقواعد

پریا خانم ، مریم خانم ، یگانه!

شما بچه های خوبی هستید وشاگردهای عزیزمن .

اما این دلیل نمیشه که به دوستانتان حسادت کنید . بارها گفتم : رقابت بله ، حسادت خیر .

الان هم که نه عسل شاگرد من است نه شما مریم خانم وشما یگانه عزیز . ومن علت این حرف وحدیثها وسخنان بی مورد رو متوجه نمیشم . دیگه هم دلم نمیخواد از هیچ کدومتون پشت سر اون یکی حرفی رو بشنوم . این وبلاگ هم برای پرسیدن مشکلات درسی تون است واختلاف نظرها وسلیقه هایتون رو توی مدرسه حل کنید .

 شما هم مثل عسل برام عزیزید . پس موجبات رنجش رو فراهم نکنید .

عسل خانم .

نمیدونم چی بگم ؟ متاسفم که این حرف ها رو باید از شما بشنوم . فکر میکردم اونقدر بزرگ شدی که متوجه باشی با توجه به شرایطی که در اون قراردارم وحجم کار کلاس ها ، مجبورم بیشترین وقت رو برای کلاس هایی بذارم که باهاشون درس دارم وحتی گاهی اوقات مثل چهارشنبه قبل مجبورم دقایقی از زنگ تفریح رو هم توی کلاس بمونم تا به کارها سر وسامون بدم . علی الخصوص زمانی که ۴-۵ تا هم بچه درس نخون به تورت میخورند که مجبوری اونها رو هم ساپورتشون کنی . به هر حال من نمیتونم نظرت رو تغییر بدم . ضمن اینکه قبلا هم اخطار لازم رو بهت کرده بودم که به معلمت احترام بگذار . دوستش داشته باش اما وابسته اش نشو .

به هر حال شما هنوز هم برای من همون عسل عزیزی وهمونقدر دوستت دارم که قبلا داشتم . نه کمتر ونه بیشتر .

 دوستت دارم در همه حال . بقیه بچه ها رو هم دوست دارم . چون مدرسه با وجود شما زنده است .

محدثه خانم !

 از لطف شما متشکرم . امیدوارم که این وبلاگ بتوند در طی سال کمکت کند برای یادگیری بهتر .

دلارام خانم !

از صمیم قلب متشکرم . اسم شما واقعا برازنده تون است . چون با روحیه ای که دارید وظرفیت بالای انتقاد پذیری و احترامی که برای دیگران قائلید و با بیان نیکویتان به جد آرامش را به دل ها میاورید . ان شاء الله که همیشه همین خصوصیات مثبت را حفظ کنید و به صفات پسندیده خودتان هم بیفزایید .